Około 340 000 lat temu, w epoce lodowcowej Elster, północno-środkowa Europa była pokryta lodem śródlądowym. Przelał się nad ziemią jak ogromna „masa puddingu z kaszy manny”. Jego zewnętrzna krawędź przebiegała jak girlanda z Hamburga przez Berlin do Krakowa (około 1000 km). W Bad Muskau gigantyczny front lodowy wytworzył „mały” lodowiec o długości 20 km. Jak potężny odcisk stopy zmiażdżył swoje podziemie, złożył je i pchnął przed siebie. Rezultatem była kompresja moreny końcowej w postaci dużego jajka kopytowego. W wyniku tych procesów ałun, węgiel brunatny, piaski szklane i gliny zostały dociśnięte do powierzchni ziemi. Dzięki ich wykorzystaniu rozwinął się rozległy przemysł, który pozostawił bardzo atrakcyjny turystycznie krajobraz górniczy.